Medya55

Bugün takvimler 2 Temmuz’u gösteriyor.

Hafızamızda derin bir yara, yüreğimizde kapanmayan bir sızı… 1993 yılında Sivas’ta Madımak Oteli’nde yaşanan o karanlık gün, insanlığın en acı sınavlarından biriydi.

33 aydın, sanatçı, ozan ve iki otel çalışanı, bir kıvılcımla başlayan ve insanlığın utancına dönüşen o yangında hayatını kaybetti. Madımak Katliamı yalnızca yakılan bir otelin, yitirilen canların hikâyesi değil; farklılıklarımızla bir arada yaşayabilme sınavının da ne yazık ki kaybedildiği bir gündü.

Onlar; türküleriyle, şiirleriyle, sözleriyle barıştan ve özgürlükten yana oldular. Onlar; kalemleriyle direndiler, sazlarıyla susturulmak istendiler. Fakat ne kalem sustu, ne saz dindi. Bugün hâlâ onların sesleri rüzgârlarda, onların izleri toprağın en derin katmanlarında yankılanıyor.

Madımak, unutulacak bir tarih değil. Her 2 Temmuz’da bir kez daha hatırlıyoruz ki, bu topraklarda yakılan yalnızca bedenler değildi, yakılmak istenen fikirlerdi. Ama fikirler yanmaz.

Bugün bir kez daha diyoruz ki:

Karanlığa karşı bir mum da biz yakıyoruz.

Yasımızı, öfkemizi ve inadımızı birlikte taşıyoruz.

Unutmadık, unutturmayacağız.

Medya55 Ailesi olarak hayatını kaybedenleri rahmetle ve saygıyla anıyoruz.